ชื่อของศรชัย อุปรมัย หรือ ‘ลุงดม’ เป็นที่พูดถึงในโลกโซเชียลหลังจาก IKEA บางใหญ่เพิ่งเปิดตัวไปได้ไม่นาน เขาเป็นพนักงานพาร์ทไทม์ในวัย 71 ปีที่สาขาบางใหญ่แห่งนี้ หลังจากที่วางมือจากการทำงานมานานถึง 11 ปี อดีตพนักงานการไฟฟ้านครหลวงที่ผ่านโลกการทำงานมากว่า 40 ปี ผู้นี้จะมาแบ่งปันเรื่องราวและแรงบันดาลใจเบื้องหลังไฟในการทำงานที่ยังไม่ยอมมอดดับลงง่ายๆ ของเขา ผ่านบทสัมภาษณ์ครั้งนี้
.
. 
ชีวิตหลังเกษียณ
ตอนแรกผมก็หางานไปเรื่อย เคยไปทำงานอยู่บริษัทเอกชนได้ปีนึง พอเจอเขาโกงกัน ผมรับไม่ได้ ก็ออก ตอนหลังไปบวชได้ 5 เดือนก็เจอเรื่องโกงอีก สุดท้ายออกมาขับแท็กซี่อยู่ช่วงนึง แต่ก็ใช้ google map ไม่เป็น ขับไปก็หลงไป เสียค่าน้ำมันรถฟรีๆ ผมก็เลยเลิกเพราะทำต่อไม่ไหว 
. 
ทำงานที่ IKEA ชอบไหม?
ที่นี่ น้องๆ เขาก็น่ารักกันดี ผมรู้สึกดีกับอายุและชีวิตตัวเองกว่าเมื่อก่อนเยอะ อย่างผู้ก่อตั้งอิเกีย คุณอิงวาร์ คัมพราด เขาก็ทำงานมาตั้งแต่เด็กๆ ในวัยเกษียณเขายังมาทำงาน เราก็พอจะเข้าใจตรงนี้ได้ เพราะเราก็ทำงานตั้งแต่อายุยังน้อย จำได้ว่าตอน 11 ขวบอยากได้ชุดกีฬาฟุตบอลก็เลยไปทำงาน พอแก่ตัวมาก็ยังไม่อยากอยู่เฉยๆ อยากทำอะไรก็ได้สักอย่าง ผมไม่เกี่ยงงาน 
.
ทำงานที่นี่มานานแค่ไหนแล้ว?
หลังสัมภาษณ์รอบสองเสร็จเขาก็โทรหาผมเมื่อเดือนก่อน พอคุยเสร็จก็เริ่มงานเลยตั้งแต่ตอนต้นเดือนกันยายน (2017)
.
ทำงานวันละกี่ชั่วโมง?
ผมทำงานเป็นพนักงานพาร์ทไทม์ อาทิตย์นึงต้องเข้างานอย่างน้อยๆ 2 วัน ผมก็เข้า 3 วันบ้าง 5 วันบ้างแล้วแต่ว่าสาขาเขาจะยุ่งแค่ไหน เวลาเริ่มงานปกติก็ 9 โมงเช้า เสร็จราวๆ บ่าย 2 ไม่ก็บ่าย 4 บ้างแล้วแต่วัน
.
แล้ววันๆ นึงต้องรับผิดชอบอะไรบ้าง?
ถ้าเข้างานกะ 9 โมง ผมต้องมาให้ถึงก่อนหนึ่งชั่วโมง เพื่อมาเช็กสต็อคสินค้า ตรวจทานตัวเองว่าใส่ชุดนิรภัยก่อนเข้าโกดังสินค้าเรียบร้อยหรือยัง ผมทำหน้าที่เป็นคนรับของคืนจากแคชเชียร์ โดยต้องคอยดูว่าสินค้าทุกชิ้นมีป้ายราคาถูกต้องไหม ดูว่าภายในร้านสะอาดเรียบร้อยดีหรือเปล่า บางทีผมก็เข้าไปช่วยลูกค้าเขาดูว่าจะใช้บริการส่งของกลับบ้านได้ยังไงบ้าง
.
ลูกๆ หลานๆ ว่าไงบ้างที่มาทำงานที่นี่?
ผมมีลูกชายเปิดร้านอาหารอยู่ที่ออสเตรเลีย พอเขาเห็นข่าวก็โทรมาถามว่า “ไปทำอะไรมาเนี่ย ดังใหญ่แล้วนะพ่อ” พวกเขาดีใจกันใหญ่หลังเห็นข่าว และก็ภูมิใจในตัวผมมากๆ
. 
แล้วลูกค้าล่ะ?
ทุกคนเขาดูตอบรับผมดีนะ ดูอยากเข้าหาเข้ามาคุยด้วย ตรงนี้แหละที่ทำให้ผมอยากพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น เพราะผมต้องให้บริการพวกเขา ลูกค้าหลายคนก็บอกว่าจำผมได้จาก Facebook บ้างก็ขอเซลฟ์ฟี่ บ้างมาถามไถ่ว่าผมมาทำงานที่นี่ได้ยังไง มีลูกค้าคนนึงถึงกับพาพ่อเธอมาหาผมแล้วบอกว่า “นี่ไงคะพ่อ ลุงที่หนูเล่าให้ฟัง” กับอีกคนที่เป็นลูกค้าสูงวัยรุ่นใกล้เคียงกับผม เธอเดินมาบอกว่าผมจุดประกายเธอให้อยากทำงาน อยากสมัครงานบ้างในวัยเท่านี้ แต่ถ้าถามว่าเจอลูกค้าไม่ดีบ้างไหม ก็เจอแค่คนเดียว แต่ตอนนั้นผมก็ยิ้มสู้ ไม่ได้ตอบโต้อะไร 
.
เคยรู้สึกไหมว่า เพื่อนร่วมงานทรีทลุงต่างจากคนอื่น เพราะว่าอาวุโสกว่า? 
ผมว่าคนที่นี่ใจดีมากทุกคนพร้อมที่จะสอนงานผมกันหมด จริงๆ ผมก็เหมือนคนแก่ทั่วๆ ไป หลงลืมบ้างพอสอนงานเสร็จ บางทีก็ต้องสอนซ้ำใหม่อีกรอบ แต่ทุกคนก็ใจเย็นมากเวลาสอนผม แรกๆ ผมไม่ค่อยรู้เรื่องระบบของ IKEA เท่าไหร่ เพราะผมทำงานการไฟฟ้ามาตลอด ก็ต้องอาศัยให้เขาช่วยๆ กันสอน จนตอนนี้ผมทำงานเริ่มคล่องแล้ว ถ้าไม่ได้น้องๆ ผมก็คงไม่มาทำงานที่นี่ ส่วนที่ถามว่ามีความสุขไหม ผมว่าผมมีความสุขนะ เพราะถ้าทำแล้วไม่มีความสุขก็คงไม่อยู่ต่อ แบบนั้นคงปวดหัวเปล่าๆ 
.
ชอบอะไรที่สุดที่นี่?
มาทำงานวันแรกๆ เพื่อนร่วมงานคนอื่นเขาก็จะถามผมว่า “ลุงดมก็อายุปูนนี้แล้ว ทำไมยังทำงานอยู่อีก” ผมว่าสังคมไทยต้องปรับเปลี่ยนแนวคิดนี้กันนะ คือคนเราแก่ตัวไปไม่ใช่ว่าจะทำงานกันไม่ไหว แล้วต้องรอรับเงินจากลูกหลานไปวันๆ การทำงานทำให้เรารู้สึกมีค่า ไม่ต้องอยู่กับบ้านเบื่อๆ คนเดียว ทุกวันนี้ ผมรู้ว่าต้องตื่นมาทำอะไร รู้อย่างนี้ยังเครียดน้อยกว่าไม่มีอะไรทำซะอีก 
.
พอว่างแล้วชอบทำอะไร?
ช่วงว่างๆ ผมก็จะนั่งดูทีวี อ่านหนังสือ ไปวัดไม่ก็เข้าห้องสมุด บางทีผมก็อยากเข้าไปซื้อของในห้างนะ แต่ก็รู้สึกอายเวลาเขาเห็นคนแก่ๆ เดินห้างคนเดียว ผมเลยไปเฉพาะช่วงที่จำเป็นต้องซื้อของจริงๆ ถ้าไม่จำเป็นก็จะพยายามเลี่ยง ช่วงวันหยุดบางทีผมก็ไปเดินออกกำลังกายตามสวนต่างๆ ในกรุงเทพฯ